I've been dealing with painWith not

I've been dealing with pain
With nothing to my name
It's been eleven hundred days
Since we've gone our separate ways
Am I the one to blame?
And do you feel the same?
Does it have to be this way?

I've gotta get over it
And over you
I'm starting to feel
Starting to heal
And you should too
We were kids made mistakes
Couldn't stay in one place
So we ran away
I've gotta get over it
And over you

Forget everything I said
And I will do my best
To get your voice out of my head
You're just a shoebox under my bed
The string that's binding my heart
Is slowly raveling apart
You took me for granted
I caught you red handed

I know I dragged us both through Hell
But I wish you'd forgive yourself
I think I learned a lesson too
That I'm at my worst when I'm with you

Results (Thai) 1:

ผมได้จัดการกับความเจ็บปวดที่ไม่มีชื่อของฉันแล้วร้อยเอ็ดวันตั้งแต่เราได้ไปวิธีของเราต่างหากผมได้ให้โทษและคุณรู้สึกเหมือนกันมีเป็นแบบนี้ไหมผมจำต้องรับไว้และคุณผมกำลังเริ่มรู้สึกเริ่มต้นการรักษาและคุณควรเกินไปเรามีเด็กที่ทำผิดไม่อยู่ในเดียวให้เราวิ่งหนีไปผมจำต้องรับไว้และคุณลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมพูดและฉันจะทำดีที่สุดการรับเสียงของคุณจากหัวของฉันคุณเพียงแค่กล่องรองเท้าใต้เตียงของฉันข้อความที่ถูกผูกหัวใจเป็นช้า raveling กันคุณเอาฉันได้รับผมจับสีแดงที่มอบฉันรู้ว่า ฉันลากเราทั้งสองถึงนรกแต่คุณจะให้อภัยตัวเองฉันคิดว่า ฉันได้เรียนรู้บทเรียนมากเกินไปว่า ผมเป็นคนที่เมื่อฉันเลวฉันกับคุณ

Results (Thai) 2:

ฉันได้รับการจัดการกับความเจ็บปวด
ด้วยอะไรจะชื่อของฉัน
มันเป็นพันหนึ่งร้อยวัน
นับตั้งแต่เราได้ไปทางแยกของเรา
ฉันหนึ่งที่จะตำหนิหรือไม่
และทำคุณรู้สึกเหมือนกันหรือไม่
มันต้องเป็นแบบนี้? ฉัน ต้องได้รับมากกว่านั้นและคุณมากกว่าฉันเริ่มที่จะรู้สึกว่าเริ่มต้นในการรักษาและคุณควรเกินไปเราเป็นเด็กทำผิดพลาดไม่สามารถอยู่ในที่เดียวดังนั้นเราจึงวิ่งหนีออกมาฉันต้องได้รับมากกว่านั้นและเมื่อคุณลืมทุกอย่างที่ผมบอกว่าและฉันจะทำของฉันดีที่สุดเพื่อให้ได้เสียงของคุณออกจากหัวของฉันคุณเพียงแค่ shoebox ใต้เตียงของฉันสตริงที่มีผลผูกพันหัวใจของฉันจะช้า raveling ออกจากกันคุณเอาฉันได้รับผมจับมือคุณแดงฉันรู้ว่าฉันลากเราทั้งสองผ่าน นรกแต่ผมหวังว่าคุณจะให้อภัยตัวเองผมคิดว่าผมได้เรียนรู้บทเรียนเกินไปที่ฉันที่เลวร้ายที่สุดของฉันเมื่อฉันกับคุณ

Results (Thai) 3:

ฉันได้รับการจัดการกับความเจ็บปวด

ไม่มีอะไรชื่อของฉันมันหนึ่งร้อยวัน
เนื่องจากเราได้ไปเราแยกกัน
ฉันเป็นคนผิด ?
แล้วคุณรู้สึกเหมือนกันไหม
มันต้องเป็นแบบนี้ ?

ผมก็ต้องทำใจ และกว่าคุณ

ผมรู้สึก

และคุณควรเริ่มรักษาด้วย

เราเป็นเด็กทำผิดไม่ได้อยู่ในที่เดียว

แล้วเราวิ่งหนี ฉันต้องทำใจ


และคุณลืมทุกอย่างที่ผมพูด

แล้วผมจะทำของฉันที่ดีที่สุดเพื่อรับเสียงของคุณออกจาก
หัวคุณเป็นกล่องรองเท้าใต้เตียงของฉัน

หัวใจผูกเชือกที่ค่อยๆ ยุ่งเหยิงกัน

คุณเอาฉันเพื่อให้ฉันจับเธอหน้าแดง

ผมจะลากเรามาผ่านนรก
แต่ฉันหวังว่าเธอจะให้อภัยตัวเอง
ฉันคิดว่าฉันได้เรียนรู้บทเรียนด้วย
ฉันที่สุดของฉันเมื่อฉันอยู่กับคุณ