“This temple is something that the

“This temple is something that the average person can’t get close to. Our location here outside of the perimeter is the closest one can get. With the exception of some of the Patriarchs, anyone who gets any closer is dead for sure!”

“That guy doesn’t look very familiar, what sect is he from?”

As the crowd discussed what was happening, Meng Hao reached the staircase and then began to climb up one step at a time. The other cultivators looked on with wide eyes, panting. Expressions of disbelief and astonishment could be seen.

“He’s… he’s actually going up the stairs!”

“What cultivation base does he have? This is impossible!”

“How come… he looks somewhat familiar…?”

As the cultivators looked on in shock, Meng Hao finished climbing the stairs and now stood directly in front of the towering temple. The doors had long since been broken completely open, and as Meng Hao stood there, he could clearly see all of the deity statues inside.

Each and every one depicted a powerful expert from the Ancient Doom Clan.

“They fought with Ji Tian…” murmured Meng Hao, “and were defeated. Before their clan was exterminated, they built this temple, the Will of which shall eternally resist the Heavens of Ji….” As he stood there, he felt as if he were looking at a former mighty clan, displaying all the brilliance of their long history.

After a long moment passed, he clasped hands and bowed deeply to the temple.

The entire Ancient Temple of Doom trembled in response to his show of respect. Rumbling sounds echoed out, and all of the cultivators further out felt their minds trembling, and backed up in astonishment.

That astonishment came from the fact that they were witnessing Meng Hao bowing to the temple, and in response, more than half of the statues inside the temple bowed in return, as if they had come to life.

Furthermore, a brilliant light rose up from the temple, which spread out in all directions to cover everything.

“Heavens! What’s going on? How can this be happening!”

“The statues in the Ancient Temple of Doom, they’re… they’re actually alive!!”

“Who is that cultivator?! Can it really be that the temple cannot bear to accept his show of respect without returning the salute?” Even as the crowds were in an uproar, Meng Hao looked up and saw that roughly sixty percent of the statues were bowing to him. The other forty percent were looking at him with faint smiles.

At the very back of the temple stood three majestic statues who remained completely unmoving. However, they looked at Meng Hao without any ill will whatsoever.

“That’s… that’s his excellency Meng Hao!!”

“It’s Meng Hao!! That’s Blood Prince Meng Hao!” As more and more people recognized him, a buzz of conversation instantly rose up.

As Meng Hao looked into the temple, he gradually became aware of numerous ancient voices murmuring in his ears. The voices were obscure, but they seemed to contain anticipation, hope that one day they would be able to leave the temple and carry out a slaughter in the Heavens.

After a long moment, Meng Hao bowed again, then turned to leave. As he flew into the air, the light shining up from the Ancient Temple of Doom slowly faded, and the temple returned to its original condition.

After leaving the Ancient Temple of Doom, Meng Hao did not depart from the lands of the Southern Domain, but instead, headed toward the Ancient Dao Lakes.

“I wonder if Lu Bai and those others are still trapped under there,” he thought. He proceeded onward, passing the various locations where he had experienced such dangerous situations that year, and eventually came to a stop above the enormous Dao Lake in the middle of the region.

As he hovered there in midair, looking at the lake, a thoughtful look appeared in his eyes. Were he to pick one place in the Southern Domain that was the most dangerous place of all, the Ancient Dao Lakes would definitely be his choice.

That was especially true due to the third level of the trial by fire therein. When Meng Hao thought back to that incident, he was still unsure as to whether or not he could succeed if he went back. But then his eyes glittered, and he patted his bag of holding to produce a white crystal that emanated pulsing coldness.

The coldness seemed faint, but according to Meng Hao’s speculations, there was something about this object that was completely extraordinary. This item… was the crystal he had acquired from the Feng Shui compass in the Warrior Pavilion in the Ruins of Immortality.

Results (Thai) 1:

"วัดนี้เป็นสิ่งที่ไม่สามารถรับคนทั่วไป สถานที่ของเรานี่อยู่นอกปริมณฑลอยู่ใกล้ที่สุดจะได้รับ ยกเว้นบางคนขึง ทุกคนที่ได้รับการขึ้นเป็นตายแน่"ผู้ชายคนนั้นดูไม่คุ้นเคย เป็นนิกายอะไรเขา"ขณะที่ฝูงชนกล่าวถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เมงเฮาถึงบันได และเริ่มปีนขึ้นหนึ่งขั้นในเวลา คราดอื่น ๆ มองในตากว้าง หอบ อาจจะเห็นการแสดงออกของศรัทธาและเมือ"เขาเป็น...เขากำลังขึ้นบันไดจริง ๆ ! ""ฐานใดเพาะเขามีหรือไม่ นี้เป็นไปไม่ได้""วิธีดูเขาค่อนข้างคุ้นเคยมา...? "เป็นเครื่องพรวนดินที่มองในช็อต เมงเฮาเสร็จปีนบันได และตอนนี้ ยืนอยู่ด้านหน้าพระวิหารสูงตระหง่าน ประตูมีนานตั้งแต่ถูกหักเปิดอย่างสมบูรณ์ และขณะที่ยืนอยู่เฮาเมงมี เขาสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนทั้งหมดของรูปปั้นเทพเจ้าภายในแต่ละหนึ่งภาพผู้เชี่ยวชาญที่มีประสิทธิภาพจากกองทัพมัมมี่โบราณ"พวกเขาต่อสู้กับเทียนจิ..." murmured เฮาเมง, "และได้พ่ายแพ้ ก่อนที่กองทัพถูก exterminated พวกเขาสร้างวัดนี้ จะซึ่งจะลดุจต้านสวรรค์จิ..." ขณะที่เขายืนอยู่มี เขารู้สึกว่าเขามองหาอดีตอันยิ่งใหญ่กองทัพ แสดงความโชติช่วงของประวัติศาสตร์หลังจากผ่านช่วงเวลายาวนาน เขา clasped มือ และลงลึกเพื่อวัดทั้งโบราณมังกร trembled ในการตอบสนองของเขาแสดงความเคารพ เสียงดังก้องเสียงสะท้อนเสียงออก และทั้งหมดของเครื่องพรวนดินเพิ่มเติมออกรู้สึกใจสั่น และสำรองในเมือว่า เมือมาจากความจริงที่ว่า พวกเขาได้เป็นพยานเฮาเมงโค้งวัด และในการตอบสนอง มากกว่าครึ่งหนึ่งของรูปปั้นภายในวัดลงในทางกลับกัน เป็นถ้าพวกเขามาสู่ชีวิตนอกจากนี้ มีแสงสว่างสดใสลุกขึ้นจากวัด ซึ่งแพร่กระจายในทุกทิศทางทุกสิ่ง"สวรรค์ มีอะไรเกิดขึ้น วิธีสามารถนี้เกิดขึ้น""รูปปั้นในวัดโบราณกาล ที่พวกเขากำลัง...พวกเขากำลังมีชีวิตจริง!! ""ผู้ที่เป็นเกษตรกรที่ จริง ๆ จะทำที่วัดไม่สามารถทนรับแสดงความเคารพของเขาโดยไม่ต้องกลับตะเบ๊ะให้" แม้ในขณะที่ฝูงชนอยู่ในความโกลาหล เมงเฮามองขึ้น และเห็นว่า ประมาณหกสิบเปอร์เซ็นต์ของรูปปั้นก็โค้งให้เขา สี่สิบเปอร์เซ็นต์กำลังมองเขา ด้วยรอยยิ้มจาง ๆด้านหลังวัดมากยืนสามรูปปั้นอันงดงามที่ยังคงสมบูรณ์ลวิตก อย่างไรก็ตาม พวกเขาดูเมงเฮาไม่พยาบาทใด ๆ ก็ตาม"คือ...คือฯพณฯ เมงห้าว!! "เป็นเมงห้าว!! ที่เป็นเจ้าชายเลือดเมงเฮา เป็น คนมากขึ้นรู้จักเขา เสียงกระหึ่มของสนทนาทันทีลุกขึ้นเฮา เมงมองเข้าไปในพระวิหาร เขาค่อย ๆ เป็นตระหนักถึงเสียงโบราณมากมายที่ murmuring ในหูของเขา เสียงถูกปิดบัง แต่พวกเขาดูเหมือนจะประกอบด้วยความคาดหวัง หวังว่า วันหนึ่งพวกเขาจะออกจากวัด และดำเนินการฆ่าบนท้องฟ้าหลังจากช่วงยาว เมงเฮาโค้งคำนับอีกครั้ง จาก นั้นหันไปออก เขาบินไปในอากาศ แสงที่ส่องจากมังกรโบราณค่อย ๆ จางหายไป และวัดกลับสู่สภาพเดิมหลังจากออกจากมังกรโบราณ เมงเฮาไม่ได้ออกจากดินแดนของภาคใต้โดเมน แต่แทน ปัจจัยดาวทะเลสาบโบราณ"ผมสงสัยว่า ถ้า Lu Bai และอื่น ๆ เหล่านั้นยังคงติดอยู่ภายใต้มี เขาคิด เขาเป็นต้นไป ผ่านสถานต่าง ๆ ที่เขามีประสบการณ์สถานการณ์อันตรายเช่นปี และในที่สุดก็มาหยุดอยู่เหนือทะเลสาบดาวใหญ่อยู่ตรงกลางของภูมิภาคนี้ตามเขาวันมีในอากาศ กำลังดูเลค ดูแท้ปรากฏในดวงตาของเขา เขาได้ไปรับเดียวในภาคใต้โดเมนที่เป็นสถานที่อันตรายที่สุดของทั้งหมด ทะเลสาบโบราณดาวแน่นอนจะเลือกของเขานั่นเป็นอย่างยิ่งเนื่องจากระดับสามของการทดลองโดยไฟในนั้น เมื่อเฮาเมงคิดกลับไปว่า เหตุการณ์ เขาก็ยังไม่แน่ใจว่าหรือไม่เขาอาจประสบความสำเร็จถ้าเขาไปกลับ แต่แล้ว ตาแวววาว และเขาโรคกลัวกระเป๋าถือผลิตคริสตัลสีขาวที่เล็ดลอดออกมาเต้นความหนาวเย็นของเขาความหนาวเย็นดูเหมือนจาง แต่ตามเมงเฮา speculations มีบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับวัตถุนี้ที่พิเศษอย่างสมบูรณ์ รายการนี้...คือคริสตัลที่เขาได้รับจากเข็มทิศฮวงจุ้ยในศาลานักรบในที่ซากปรักหักพังของความเป็นอมตะ

Results (Thai) 2:

"วัดนี้เป็นสิ่งที่คนทั่วไปไม่สามารถได้ใกล้ชิดกับ สถานที่ตั้งของที่นี่อยู่นอกปริมณฑลของเราเป็นหนึ่งที่อยู่ใกล้จะได้รับ ด้วยข้อยกเว้นของบางส่วนของพระสังฆราชทุกคนที่ได้รับการใด ๆ ที่ใกล้ชิดจะตายแน่นอน! "

" คนที่ไม่ได้ดูที่คุ้นเคยมากสิ่งนิกายคือเขามาจากไหน "

ขณะที่ฝูงชนที่กล่าวถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเม้งเฮาถึงบันได และจากนั้นก็เริ่มที่จะปีนขึ้นไปหนึ่งขั้นในเวลา เครื่องคราดพรวนอื่น ๆ มองด้วยดวงตาที่เบิกกว้างหอบ การแสดงออกของความเชื่อและความประหลาดใจอาจจะเห็น.

"เขา ... เขาจริงที่เกิดขึ้นบันได!"

"สิ่งที่เพาะปลูกฐานเขาไม่ได้? นี้เป็นไปไม่ได้! "

" ทำไม ... เขาดูค่อนข้างคุ้นเคย ... ? "

ในฐานะที่เป็นพรวนมองในช็อตเม้งเฮาเสร็จบันไดปีนเขาและตอนนี้ยืนอยู่ตรงด้านหน้าของวัดที่สูงตระหง่าน ประตูที่ได้รับความยาวตั้งแต่เสียเปิดสมบูรณ์และเป็นเม้งเฮายืนอยู่ที่นั่นเขาได้เห็นอย่างชัดเจนทั้งหมดของรูปปั้นเทพภายใน.

ทุกคนที่ปรากฎเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีประสิทธิภาพจากชะตากรรมโบราณตระกูล.

"พวกเขาต่อสู้กับ Ji Tian ... " พากันบ่นเม้งเฮา "และพ่ายแพ้ ก่อนที่ตระกูลของพวกเขาถูกทำลายพวกเขาสร้างวัดนี้จะที่นิรันดร์จะต่อต้านฟ้าสวรรค์ของจี ... . "ในขณะที่เขายืนอยู่ที่นั่นเขารู้สึกราวกับว่าเขากำลังมองหาที่ตระกูลอันยิ่งใหญ่ในอดีตแสดงทั้งหมดฉลาดของยาวของพวกเขา ประวัติศาสตร์.

หลังจากช่วงเวลาที่ยาวผ่านเขาพนมมือกราบลงลึกไปวัด.

วัดโบราณทั้งหมดของ Doom สะเทือนอยู่ในการตอบสนองต่อการแสดงของเขาของการเคารพ เสียงดังก้องสะท้อนออกและเครื่องคราดต่อไปออกมารู้สึกว่าจิตใจของพวกเขาตัวสั่นและการสำรองข้อมูลด้วยความประหลาดใจ.

ประหลาดใจที่มาจากความจริงที่ว่าพวกเขาเป็นพยานเม้งเฮาโค้งไปที่วัดและการตอบสนองมากขึ้นกว่าครึ่งหนึ่งของรูปปั้น ภายในวัดโค้งคำนับในการกลับมาราวกับว่าพวกเขาเข้ามาในชีวิต.

นอกจากนี้แสงสดใสลุกขึ้นจากที่วัดซึ่งกระจายออกไปในทุกทิศทางเพื่อให้ครอบคลุมทุกอย่าง.

"สวรรค์! เกิดอะไรขึ้น? วิธีนี้สามารถเกิดขึ้น! "

" รูปปั้นในวัดโบราณแห่งกรรมที่พวกเขากำลัง ... พวกเขากำลังมีชีวิตจริง !! "

" ใครเป็นเกษตรกรที่ ?! จริงๆมันสามารถเป็นไปได้ว่าวัดไม่สามารถทนที่จะยอมรับการแสดงของเขาแสดงความเคารพโดยไม่ต้องกลับแสดงความยินดีหรือไม่ "แม้ในขณะที่ฝูงชนที่อยู่ในความโกลาหลเม้งเฮาเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าประมาณร้อยละหกสิบของรูปปั้นได้โค้งคำนับให้กับเขา อื่น ๆ ร้อยละสี่สิบถูกมองเขาด้วยรอยยิ้มจาง ๆ .

ที่ส่วนหลังของพระวิหารยืนอยู่สามรูปปั้นอันงดงามที่ยังคง unmoving สมบูรณ์ แต่พวกเขามองไปที่เม้งเฮาโดยไม่ต้องมีความประสงค์ร้ายใด ๆ .

"นั่นคือ ... ที่ ฯพณฯ เม้งเฮา !!"

"มันเป็นเม้งเฮา !! นั่นคือเจ้าชายเลือดผสมเม้งเฮา! "ในขณะที่ผู้คนมากขึ้นได้รับการยอมรับเขาฉวัดเฉวียนของการสนทนาทันทีลุกขึ้น.

ในฐานะที่เป็นเม้งเฮามองเข้าไปในพระวิหารเขาค่อย ๆ กลายเป็นตระหนักถึงเสียงโบราณจำนวนมากพึมพำในหูของเขา เสียงที่ถูกปิดบัง แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีความคาดหวังหวังว่าวันหนึ่งพวกเขาจะสามารถที่จะออกจากวัดและดำเนินการฆ่าสัตว์ในชั้นฟ้าทั้งหลาย.

หลังจากช่วงเวลาที่ยาวเม้งเฮาโค้งคำนับอีกครั้งแล้วหันไปออก ในขณะที่เขาบินไปในอากาศ, ไฟส่องขึ้นมาจากวัดโบราณแห่งกรรมจางหายไปอย่างช้าๆและวัดกลับสู่สภาพเดิม.

หลังจากออกจากวัดโบราณแห่งกรรมเม้ง Hao ไม่ได้ออกไปจากดินแดนของโดเมนภาคใต้ แต่แทนที่จะมุ่งหน้าไปทางดาวโบราณชล.

"ฉันสงสัยว่าลูตากใบและอื่น ๆ เหล่านี้จะยังติดอยู่ภายใต้การมี" เขาคิดว่า เขาเดินไปข้างหน้าผ่านสถานที่ต่าง ๆ ที่เขาเคยมีประสบการณ์สถานการณ์ที่อันตรายเช่นในปีนั้นและในที่สุดก็มาหยุดข้างต้นอย่างใหญ่หลวงเชียงดาวทะเลสาบในช่วงกลางของภูมิภาคได้.

ในขณะที่เขาวนเวียนอยู่ที่นั่นในกลางหาวกำลังมองหาที่ทะเลสาบรอบคอบ ดูปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา เขากำลังจะเลือกสถานที่แห่งหนึ่งในโดเมนภาคใต้ว่าเป็นสถานที่ที่อันตรายที่สุดของทุกดาวโบราณทะเลสาบแน่นอนจะเป็นทางเลือกของเขา.

นั่นคือความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากระดับที่สามของการพิจารณาคดีด้วยไฟในนั้น เมื่อเม้งเฮาคิดว่ากลับไปที่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเขาก็ยังไม่แน่ใจว่าเป็นหรือไม่ว่าเขาจะประสบความสำเร็จถ้าเขาเดินกลับไป แต่แล้วสายตาของเขา glittered และเขาก็ตบกระเป๋าของเขาในการถือครองผลิตให้เป็นคริสตัลสีขาวที่เล็ดลอดออกมาเต้นเย็น.

ความเย็นดูเหมือนลม แต่ตามการคาดเดาเม้งเฮาส์มีอะไรบางอย่างเกี่ยวกับวัตถุที่เป็นพิเศษอย่างสมบูรณ์ รายการนี้ ... เป็นคริสตัลที่เขาได้รับมาจากเข็มทิศฮวงจุ้ยในพาวิลเลี่ยนนักรบในซากปรักหักพังของความเป็นอมตะ