As expected, the concentration of p

As expected, the concentration of pesticide residues and the associated
risk were especially high in unprocessed tomatoes stored for only
three days, whereas storage and processing reduced the risk of adverse
effects considerably. The relatively rapid decay, with DT50 values of
0.85–1.65 days,was most likely partly due to a combination of hydrolysis
and microbial degradation, as none of the organophosphates are
known to be particularly volatile (British Crop Protection Council,
2014). Chlorpyriphos, dimethoate and malathion all have documented
hydrolysis rates in the range of 0.5–6 days depending on pH (British
Crop Protection Council, 2014), indicating that hydrolysis might be an
important degradation pathway under the humid storage conditions.
In addition, all five organophosphates have reported half-lives in soils
of a few days, indicating that microbial degradation on the surface of
the unwashed tomatoes could also be of importance (British Crop
Protection Council, 2014). The organophosphate half-lives in this
study are, however, in the very short end of literature values for environmental
degradation, particularly considering the cool storage conditions,
though degradation half-lives of chlorpyriphos residues in apples
of b1 day have been reported (Knight and Hull, 1992). Hence, it cannot
be excluded that physical removal of the pesticides to the paper bags
that the tomato sub samples were kept in during storage have played
a role in the decrease of the pesticides over time.
Washing and peeling the tomatoes efficiently removed almost all
chlorpyriphos and ethyl-parathion. This was expected, as these two
organophosphates have log Kow values of 4.7 and 3.84, respectively,
making them immobile in plant tissue and therefore located on the
outer surface of the peel (British Crop Protection Council, 2014;
Devine et al., 1993). Dimethoate, malathion and methyl-parathion,
however, have log Kow values of 0.7, 2.75 and 3.0, making them xylem
mobile. Dimethoate has, with its pKa of 2, also phloem-mobile properties
(British Crop Protection Council, 2014; Devine et al., 1993). These
three organophosphates might therefore also end up in the tomatofruits
via xylem or phloem transport from other parts of the plant,
thereby being present in the tomato pulp in addition to the peel. This
is most likely the main reason why washing and peeling removes
these three organophosphates less efficiently compared to chlorpyriphos
and ethyl-parathion. A meta study investigating the reduction of
pesticide residue levels in fruit and vegetables found that washing on
average reduced pesticide residues to 68% (CI95: 52–0.82) whereas
peeling on average reduced pesticide residues to 41% (CI95 :30–54%)
(Keikotlhaile et al., 2010). The reductions found in the present study
for dimethoate, malathion and methyl-parathion where washing and
peeling reduced the residues on day 3 to approximately 50% and 30%,
fall well within the ranges found by Keikotlhaile et al. (2010).
The cumulated chronic and acute risk of eating unprocessed tomatoes
on day three was significant for both adults and children. This is
despite using the relatively low estimated daily intake of tomatoes in
Bolivia of 25 g/person/day, corresponding to 1/4 of a tomato per day
(EFSA/FAO/WHO, 2011). As this number might well be a Bolivian average,
it is our impression that the tomato consumption in the tomato
growing areas of Bolivia is considerably higher, more likely resembling
the 100–200 g/person/day typical for Caribbean countries and eastern
Mediterranean countries (EFSA/FAO/WHO, 2011). Increasing the
chronic consumption to more than 1/4 tomato per person per day,
will also increase the chronic risk. In addition, it is important to emphasize
the fact that this study is confined to a small selection of pesticides
in only one food commodity. Other pesticides are also present in various
quantities in all cultivated commodities constituting a Bolivian diet. A
Venezuelan study of organophosphate pesticide residues in six different
vegetables, though, found tomatoes to have the highest detection frequency
(62.5%) (Quintero et al., 2008), making tomatoes an important
crop to investigate. In addition to the pesticides measured as part of
this study, tomato farmers reported the use of various other pesticides,
of which the concentrations are unknown (Table A.1). A recent review,
however, confirms the finding of for example pyrethroids, carbamates
and various fungicides in fruits and vegetables produced in low income
countries (Syed et al., 2014). Some of these pesticides may give rise to
additional dose addition or synergistic or antagonistic effects. Carbamates,
for example, have been reported on the list of pesticides used
in tomato crops in Bolivia (Table A.1). Since carbamates have the same
mode of action as organophosphate pesticides, and in addition have
shown to synergize these (Laetz et al., 2009; Walker, 2009), these
could contribute to a higher HI, thus yielding a higher risk. In Brazil,
studies have shown that the cumulative intake of organophosphorus
and carbamate pesticides by high consumers of fruits and vegetables
may represent a health concern (up to 169% of the ARfD) (Caldas and
Jardim, 2012), hence, the problem seems to occur also outside Bolivia.
Illegal pesticides were also found in Brazilian fruits and vegetables
(Jardim and Caldas, 2012). In a total of 13,556 samples of 22 fruit and
vegetable crops, rice, and beans analyzed within two Brazilian pesticide
residue monitoring programs between 2001 and 2010, 13.2% of the
samples revealed non-authorized active ingredient use (Jardim and
Caldas, 2012). Most of the organophosphates found in the Bolivian tomatoes
are all legal; however, ethyl-parathion is illegal in Bolivia and
should therefore not be found. In the present study, other illegal pesticides
found included organochlorines. Even though the organochlorines
in general did not indicate a risk for adults, aldrin, dieldrin, endrin, and
heptachlor are listed in Annex A of the Stockholmconvention, meaning
that most countries in theworld consider these chemicals so dangerous
to humans and the environment that the chemicals should not be used
(Stockholm Convention on Persistent Organic Pollutants, 2001). Heptachlor,
which is classified as a possible carcinogen (WHO IARC, 2001),
was detected in 85.2% of the Bolivian tomato samples, which is a very
high amount considering that Bolivia ratified the Stockholmconvention
in 2003 and therefore has agreed not to produce or use these pesticides
for any purpose since 2004. And though the organochlorines are persistent
in the environment and the detected aldrin, dieldrin, endosulfan,
endrin and metoxychlor therefore might be old residues
circulating in the environment, the high frequency of heptachlor
could indicate that it is still being used. A recent study showed considerable
amounts of obsolete pesticides in the stocks in small holder farm
houses in Bolivia (Haj-Younes et al., 2015).
A study of pesticide intoxications among Bolivian farmers from2002
also showed that several banned and restricted pesticides such as aldrin
and ethyl parathion were in use by more than 75% of farmers, and self
reported symptoms of pesticide intoxications by organophosphates
were common after pesticide handling (Jørs et al., 2006). Farmers
used very fewprotectivemeasures and had poor knowledge of the dangers
related to pesticides and the benefit of protective measures when
handling them (Jørs et al., 2006). Many low income countries have

Results (Thai) 2:

เป็นที่คาดหวังความเข้มข้นของสารเคมีตกค้างและที่เกี่ยวข้องมีความเสี่ยงอยู่ในระดับสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในมะเขือเทศที่ยังไม่ได้เก็บไว้ได้เพียงสามวันในขณะที่การจัดเก็บข้อมูลและการประมวลผลลดความเสี่ยงของการที่ไม่พึงประสงค์ผลกระทบอย่างมาก สลายอย่างรวดเร็วค่อนข้างมีค่าของ DT50 0.85-1.65 วันเป็นส่วนใหญ่มีแนวโน้มส่วนหนึ่งเนื่องจากการรวมกันของการย่อยสลายและการย่อยสลายของจุลินทรีย์ที่ไม่มีของorganophosphates จะรู้จักกันจะมีความผันผวนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง(อารักขาพืชบริติชเคาน2014) Chlorpyriphos, dimethoate และ malathion ทั้งหมดมีเอกสารอัตราการย่อยสลายในช่วง0.5-6 วันขึ้นอยู่กับค่า pH (อังกฤษอารักขาพืชสภา2014) แสดงให้เห็นว่าการย่อยอาจจะมีทางเดินย่อยสลายที่สำคัญภายใต้เงื่อนไขการจัดเก็บชื้น. นอกจากนี้ทั้งห้า organophosphates มีรายงานว่ามีครึ่งชีวิตในดินไม่กี่วันแสดงให้เห็นว่าการย่อยสลายของจุลินทรีย์บนพื้นผิวของมะเขือเทศไม่เคยอาบน้ำนอกจากนี้ยังอาจจะมีความสำคัญ(พืชอังกฤษคุ้มครองสภา 2014) ชีวิตครึ่ง organophosphate ในการศึกษามีแต่ในตอนท้ายที่สั้นมากของค่าวรรณกรรมสิ่งแวดล้อมย่อยสลายโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาจากสภาพการเก็บรักษาเย็นแม้ว่าการย่อยสลายครึ่งชีวิตของสารตกค้าง chlorpyriphos ในแอปเปิ้ลวันb1 ได้รับรายงาน (อัศวิน ฮัลล์, 1992) ดังนั้นจึงไม่สามารถได้รับการยกเว้นว่าการกำจัดทางกายภาพของสารกำจัดศัตรูพืชถุงกระดาษว่ากลุ่มตัวอย่างย่อยมะเขือเทศถูกเก็บไว้ในระหว่างการเก็บรักษาได้เล่นบทบาทในการลดลงของสารกำจัดศัตรูพืชในช่วงเวลา. ซักผ้าและการปอกเปลือกมะเขือเทศลบออกได้อย่างมีประสิทธิภาพเกือบทุกchlorpyriphos และ เอทิล parathion นี้ได้รับการคาดว่าจะเป็นทั้งสองorganophosphates ได้เข้าสู่ระบบค่า Kow 4.7 และ 3.84 ตามลำดับทำให้พวกเขาไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ในเนื้อเยื่อพืชและตั้งอยู่ดังนั้นบนพื้นผิวด้านนอกของเปลือก(บริติชพืชคุ้มครองสภา 2014;. Devine, et al, 1993) . dimethoate malathion และ methyl-parathion, แต่มีค่า log Kow 0.7, 2.75 และ 3.0 ทำให้พวกเขา xylem มือถือ dimethoate มีมี pKa ของ 2 ยังคุณสมบัติ phloem มือถือ(อารักขาพืชบริติชเคา 2014; Devine et al, 1993). เหล่านี้สาม organophosphates จึงยังอาจจะจบลงใน tomatofruits ผ่านท่อน้ำหรือการขนส่งใยเปลือกไม้จากส่วนอื่น ๆ ของพืชจึงเป็นปัจจุบันในการผลิตเยื่อกระดาษมะเขือเทศนอกเหนือไปจากเปลือก นี้เป็นส่วนใหญ่น่าจะเป็นเหตุผลหลักว่าทำไมซักผ้าและปอกเปลือกเอาสามเหล่านี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพเมื่อเทียบorganophosphates น้อยที่จะ chlorpyriphos และเอทิล parathion การศึกษา meta ตรวจสอบการลดลงของระดับสารกำจัดศัตรูพืชตกค้างในผักและผลไม้พบว่าซักผ้าในค่าเฉลี่ยสารเคมีตกค้างลดลงถึง68% (CI95: 52-.82) ในขณะที่ปอกเปลือกเฉลี่ยสารเคมีตกค้างลดลงถึง41% (CI95: 30-54%) (Keikotlhaile et al., 2010) การลดลงของที่พบในการศึกษาปัจจุบันสำหรับ dimethoate, malathion และ methyl-parathion ที่ซักผ้าและหลุดลอกตกค้างลดลงในวันที่3 ถึงประมาณ 50% และ 30% ตกอยู่ในช่วงเดียวกับที่พบโดย Keikotlhaile et al, (2010). สะสมความเสี่ยงเรื้อรังและรุนแรงของการรับประทานมะเขือเทศที่ยังไม่ได้ในวันที่สามอย่างมีนัยสำคัญสำหรับทั้งเด็กและผู้ใหญ่ นี่คือแม้จะมีการใช้การบริโภคค่อนข้างต่ำประมาณในชีวิตประจำวันของมะเขือเทศในโบลิเวีย25 กรัม / คน / วันซึ่งสอดคล้องกับ 1/4 ของมะเขือเทศต่อวัน(EFSA / FAO / WHO 2011) ขณะที่จำนวนนี้อาจจะดีเฉลี่ยโบลิเวียมันเป็นความประทับใจของเราที่การบริโภคมะเขือเทศในมะเขือเทศพื้นที่ปลูกโบลิเวียเป็นอย่างมากที่สูงขึ้นมีแนวโน้มที่คล้าย100-200 กรัม / คน / วันปกติสำหรับประเทศแคริบเบียนและภาคตะวันออกของประเทศเมดิเตอร์เรเนียน( EFSA / FAO / WHO 2011) การเพิ่มการบริโภคเรื้อรังให้มากขึ้นกว่า 1/4 มะเขือเทศต่อคนต่อวันจะเพิ่มความเสี่ยงโรคเรื้อรัง นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะเน้นความจริงที่ว่าการศึกษาครั้งนี้ถูกกักขังอยู่ในการเลือกขนาดเล็กของสารกำจัดศัตรูพืชในเวลาเพียงหนึ่งในสินค้าโภคภัณฑ์อาหาร สารกำจัดศัตรูพืชอื่น ๆ ที่ยังอยู่ในที่ต่างๆปริมาณในตลาดสินค้าโภคภัณฑ์ที่ปลูกทั้งหมดconstituting อาหารโบลิเวีย ศึกษาเวเนซุเอลาของสารเคมีตกค้าง organophosphate ในหกที่แตกต่างกันผักแต่พบว่ามะเขือเทศที่จะมีการตรวจสอบความถี่ที่สูงที่สุด(62.5%) (Quintero et al., 2008) ทำให้มะเขือเทศมีความสำคัญพืชในการตรวจสอบ นอกเหนือไปจากสารกำจัดศัตรูพืชที่วัดได้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาครั้งนี้เกษตรกรมะเขือเทศรายงานการใช้สารกำจัดศัตรูพืชอื่น ๆ อีกมากมายที่ซึ่งมีความเข้มข้นเป็นที่รู้จัก(ตาราง A.1) ความคิดเห็นที่ผ่านมาแต่ยืนยันการค้นพบของตัวอย่างเช่นไพรีทรอยด์, carbamates และสารฆ่าเชื้อราต่าง ๆ ในผักและผลไม้ที่ผลิตในรายได้น้อยประเทศ(ไซ et al., 2014) บางส่วนของสารกำจัดศัตรูพืชเหล่านี้อาจก่อให้เกิดนอกจากนี้ปริมาณเพิ่มเติมหรือเสริมฤทธิ์หรือเป็นปฏิปักษ์ carbamates, ตัวอย่างเช่นได้รับรายงานในรายชื่อของสารกำจัดศัตรูพืชที่ใช้ในการปลูกพืชมะเขือเทศในโบลิเวีย (ตาราง A.1) ตั้งแต่ carbamates มีเหมือนกันโหมดของการดำเนินการเป็นสารกำจัดศัตรูพืชorganophosphate และนอกจากนี้ได้แสดงให้เห็นถึงsynergize เหล่านี้ (Laetz et al, 2009;. วอล์คเกอร์ 2009) เหล่านี้อาจนำไปสู่ที่สูงHI ดังนั้นจึงทำให้มีความเสี่ยงสูง ในประเทศบราซิลการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าการบริโภคสะสมของ organophosphorus และยาฆ่าแมลงคาร์บาเมจากผู้บริโภคสูงของผักและผลไม้อาจเป็นตัวแทนของความห่วงใยสุขภาพ (ไม่เกิน 169% ของ ARfD) (ดาสและ Jardim 2012) ดังนั้นปัญหาที่ดูเหมือนว่าจะ เกิดขึ้นนอกประเทศโบลิเวีย. สารกำจัดศัตรูพืชที่ผิดกฎหมายนอกจากนี้ยังพบในผลไม้และผักบราซิล(Jardim และ Caldas 2012) รวม 13,556 ตัวอย่างของ 22 ผลไม้และพืชผักข้าวและถั่ววิเคราะห์ภายในสองบราซิลสารกำจัดศัตรูพืชตกค้างโปรแกรมการตรวจสอบระหว่างปี2001 และปี 2010 13.2% ของกลุ่มตัวอย่างที่แสดงให้เห็นการใช้ส่วนผสมที่ใช้งานไม่ได้รับอนุญาต(Jardim และCaldas 2012) ส่วนใหญ่ organophosphates ที่พบในมะเขือเทศโบลิเวียถูกต้องตามกฎหมายทุก แต่เอทิล parathion เป็นสิ่งผิดกฎหมายในประเทศโบลิเวียและควรจึงไม่พบ ในการศึกษาปัจจุบันสารกำจัดศัตรูพืชที่ผิดกฎหมายอื่น ๆ ที่พบรวมorganochlorines แม้ว่า organochlorines โดยทั่วไปไม่ได้ระบุความเสี่ยงสำหรับผู้ใหญ่, อั, ดีลดริน, เอ็นดรินและheptachlor มีการระบุไว้ในภาคผนวกของ Stockholmconvention ที่มีความหมายว่าประเทศส่วนใหญ่ในtheworld พิจารณาสารเคมีเหล่านี้จึงเป็นอันตรายต่อมนุษย์และสิ่งแวดล้อมที่สารเคมีไม่ควรใช้(อนุสัญญาสตอกโฮล์มสารมลพิษที่ตกค้างยาวนาน, 2001) heptachlor, ซึ่งจัดเป็นสารก่อมะเร็งที่เป็นไปได้ (WHO IARC, 2001) ถูกตรวจพบใน 85.2% ของกลุ่มตัวอย่างมะเขือเทศโบลิเวียซึ่งเป็นมากจำนวนเงินที่สูงพิจารณาว่าโบลิเวียให้สัตยาบันStockholmconvention ในปี 2003 จึงได้มีการตกลงที่จะไม่ผลิตหรือการใช้งาน สารกำจัดศัตรูพืชเหล่านี้เพื่อวัตถุประสงค์ใดๆ ตั้งแต่ปี 2004 และแม้ว่า organochlorines มีถาวรในสภาพแวดล้อมและอัตรวจพบดีลดริน, endosulfan, เอ็นดรินและ metoxychlor จึงอาจจะตกค้างเก่าที่ไหลเวียนอยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีความถี่สูงของheptachlor อาจแสดงว่ามันยังคงเป็น กำลังใช้. การศึกษาล่าสุดพบมากปริมาณของสารกำจัดศัตรูพืชที่ล้าสมัยในหุ้นในผู้ถือขนาดเล็กฟาร์มบ้านในโบลิเวีย(ฮัจย์-Younes et al., 2015). การศึกษาความเป็นพิษสารกำจัดศัตรูพืชของเกษตรกรโบลิเวีย from2002 ยังพบว่าสารกำจัดศัตรูพืชและห้ามหลาย จำกัด เช่นยาฆ่าแมลงชนิดและ parathion เอทิลถูกนำมาใช้โดยกว่า 75% ของเกษตรกรและตนเองอาการรายงานของพิษสารกำจัดศัตรูพืชโดยorganophosphates ทั่วไปหลังการสัมผัสสารกำจัดศัตรูพืช (JORS et al., 2006) เกษตรกรใช้ fewprotectivemeasures มากและมีความรู้ที่ดีของอันตรายที่เกี่ยวข้องกับยาฆ่าแมลงและประโยชน์ของมาตรการป้องกันเมื่อจัดการพวกเขา(JORS et al., 2006) หลายประเทศมีรายได้น้อย

Results (Thai) 3:

ตามที่คาดไว้ , ความเข้มข้นของสารพิษตกค้าง และมีความเสี่ยงสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในมะเขือเทศมี

ยังไม่ได้เก็บไว้ได้เพียง 3 วัน ส่วนการจัดเก็บและการประมวลผล ลดความเสี่ยงของอาการไม่พึงประสงค์ผลเป็นอย่างมาก ผุค่อนข้างรวดเร็ว ด้วยค่า dt50 ของ
0.85 – 1.65 วัน น่าจะเป็นส่วนหนึ่งเนื่องจากการรวมกันของการย่อยสลาย
และการย่อยสลายจุลินทรีย์ในขณะที่ไม่มีของออร์กาโนฟอสเฟต เป็นที่รู้จักกันเป็นสารระเหย ( โดยเฉพาะ

2014 สภาอังกฤษคุ้มครองพืช ) chlorpyriphos ไดทดสอบ , และทั้งหมดมีเอกสาร
อัตราการย่อยได้ในช่วง 0.5 – 6 วัน ขึ้นอยู่กับค่า pH ( อังกฤษ
พืชคุ้มครองสภา ปี 2014 ) แสดงว่าการย่อยสลายอาจจะ
สำคัญการย่อยสลายทางเดินภายใต้เงื่อนไขกระเป๋าชื้น
นอกจากนี้ทั้งหมดห้าออร์กาโนฟอสเฟตได้รายงานครึ่งหนึ่งอาศัยอยู่ในดิน
เพียงไม่กี่วัน ระบุว่า การย่อยสลายบนพื้นผิวของ
มะเขือเทศที่ผ่านอาจจะมีความสำคัญ ( อังกฤษพืช
คุ้มครองสภา ปี 2014 ) พระปรอทครึ่งชีวิตในการศึกษา
ได้ อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุด สั้นมาก คุณค่าของวรรณกรรมสำหรับความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อม
,โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพิจารณาเงื่อนไขการจัดเก็บเย็น
แม้ว่าชีวิตครึ่งการสลายตัวของ chlorpyriphos ตกค้างในแอปเปิ้ลของ B1
วันได้รับรายงาน ( อัศวินและฮัลล์ , 1992 ) ดังนั้นจึงไม่สามารถ
ได้รับการยกเว้นการทางกายภาพของสารกำจัดศัตรูพืชกับถุงกระดาษ
ว่ามะเขือเทศย่อยตัวอย่างถูกเก็บช่วงเล่น
มีบทบาทในการลดลงของสารกำจัดศัตรูพืช
ตลอดเวลา