Sucrose content is one of the main

Sucrose content is one of the main factors sugarcane (Saccharum spp. hybrids) breeders use in selecting new cultivars. To determine how growth and sugar content have been altered by six cycles of recurrent selection for sucrose, five cultivars from the first generation (released from 1924 to 1933) were compared with five cultivars from the seventh generation (released from 2003 to 2007). In July of 2006 and 2007, we flagged 20 stalks per plot and marked the top internode that was just beginning to elongate. We then sampled one stalk per plot at weekly to biweekly intervals for 12 weeks. We measured stalk length and internode number, and the length, fresh weight, dry weight, water content, and sugar content of the marked internode. Stalks from the Generation 7 cultivars were taller, and had more internodes than those from Generation 1 cultivars. The marked internodes of Generation 7 and Generation 1 cultivars had similar elongation rates during early development, but elongation ended earlier in Generation 7 cultivars so that internodes of Generation 7 cultivars were shorter when fully elongated than those of Generation 1 cultivars. These shorter internodes had lower fresh weights, but similar dry weights as the longer Generation 1 internodes. Water content also decreased faster in Generation 7 than Generation 1 internodes. Generation 7 internodes had more total sugar and more sucrose throughout development. Generation 7 internodes also maintained a higher sucrose:total sugar ratio until the end of the sampling period. We conclude that recurrent selection for sucrose content in sugarcane has altered the allocation of photosynthate from growth to storage within the internode. This is possibly due to a change in the regulation of sucrose metabolism within the internode.

Results (Thai) 1:

เนื้อหาซูโครสเป็นหนึ่งในปัจจัยหลักที่บรีดเดอร์สอ้อย (ลูกผสมกำแพงแสนโอ) ใช้ในการเลือกพันธุ์ใหม่ เพื่อตรวจสอบการเจริญเติบโตและเนื้อหาน้ำตาลมีการเปลี่ยนแปลง โดยรอบหกของตัวเลือกการเกิดซ้ำสำหรับซูโครส พันธุ์ห้าจากรุ่นแรก (ออกจาก 1924 ถึง 1933) ได้เปรียบเทียบกับพันธุ์ห้าจากรุ่นที่เจ็ด (ออกจาก 2003 2007) ในเดือน 2006 กรกฎาคมและ 2007 เราตั้งค่าสถานะ stalks 20 ต่อพล็อต และเครื่อง internode ด้านบนที่มีเพียงเริ่ม elongate เราแล้วความสายหนึ่งลงในสัปดาห์ต่อไป biweekly ช่วงสัปดาห์ที่ 12 เราวัดความยาวสาย และหมาย เลข internode และความยาว น้ำหนักสด น้ำหนักแห้ง น้ำ และน้ำตาลเนื้อหาของ internode ทำเครื่องหมาย Stalks จากพันธุ์รุ่น 7 ได้สูง และมี internodes เพิ่มเติมกว่าจากพันธุ์รุ่น 1 Internodes เครื่องของรุ่น 7 และรุ่น 1 พันธุ์มีราคา elongation คล้ายระหว่างเจริญ แต่ elongation สิ้นสุดก่อนหน้านี้ในรุ่น 7 พันธุ์นั้น internodes พันธุ์รุ่น 7 ได้สั้นเมื่ออีลองเกตเต็มกว่าของพันธุ์รุ่น 1 Internodes เหล่านี้สั้นลงล่างน้ำหนักสด แต่น้ำหนักแห้งคล้ายเป็น internodes รุ่น 1 อีกต่อไปได้ น้ำยังลดลงในรุ่น 7 ได้เร็วกว่ารุ่น 1 internodes Internodes รุ่น 7 มีน้ำตาลเพิ่มมากขึ้นรวมและซูโครสเพิ่มเติมตลอดทั้งพัฒนา Internodes รุ่น 7 ยังรักษาอัตราส่วนน้ำตาลซูโครส: รวมที่สูงขึ้นจนถึงจุดสิ้นสุดของรอบระยะเวลาสุ่มตัวอย่าง เราสรุปว่า การเกิดซ้ำเนื้อหาซูโครสในอ้อยได้เปลี่ยนแปลงการปันส่วนของ photosynthate เติบโตจากการเก็บข้อมูลภายในที่ internode นี่คืออาจเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในข้อบังคับของซูโครสใน internode ที่

Results (Thai) 2:

เนื้อหาซูโครสเป็นหนึ่งในปัจจัยหลักอ้อย (Saccharum spp. ไฮบริด) พ่อพันธุ์แม่พันธุ์ใช้ในการเลือกสายพันธุ์ใหม่ เพื่อกำหนดวิธีการเจริญเติบโตและปริมาณน้ำตาลที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงโดยรอบหกของการเลือกเกิดขึ้นอีกสำหรับซูโครสห้าสายพันธุ์จากรุ่นแรก (ปล่อย 1924-1933) ถูกนำมาเปรียบเทียบกับห้าสายพันธุ์จากรุ่นที่เจ็ด (ปล่อย 2003-2007) ในเดือนกรกฎาคมของปี 2006 และปี 2007 เราตั้งค่าสถานะ 20 ก้านต่อพล็อตและการทำเครื่องหมายบนปล้องที่เพิ่งจะเริ่มยาว จากนั้นเราจะเก็บตัวอย่างหนึ่งก้านต่อพล็อตที่สัปดาห์เพื่อช่วงเวลาสัปดาห์ละสองครั้งเป็นเวลา 12 สัปดาห์ เราวัดความยาวก้านและจำนวนปล้องและระยะเวลาในน้ำหนักสดน้ำหนักแห้งปริมาณน้ำและปริมาณน้ำตาลของปล้องทำเครื่องหมาย ก้านจากรุ่น 7 สายพันธุ์ที่มีความสูงและมี internodes มากกว่าผู้ที่มาจากรุ่น 1 สายพันธุ์ internodes ทำเครื่องหมายรุ่น 7 และรุ่นที่ 1 สายพันธุ์มีอัตราการยืดตัวที่คล้ายกันในระหว่างการพัฒนาในช่วงต้น แต่การยืดตัวสิ้นสุดวันที่ก่อนหน้านี้ในรุ่นที่ 7 สายพันธุ์เพื่อให้ internodes รุ่น 7 สายพันธุ์ที่มีความสั้นยาวได้อย่างเต็มที่เมื่อกว่ารุ่น 1 สายพันธุ์ เหล่านี้ internodes สั้นมีน้ำหนักต่ำกว่าสด แต่น้ำหนักแห้งที่คล้ายกันเป็นอีกรุ่นที่ 1 internodes ปริมาณน้ำลดลงอย่างรวดเร็วในการสร้างกว่า 7 รุ่น 1 internodes รุ่นที่ 7 internodes มีน้ำตาลทั้งหมดมากขึ้นและซูโครสมากขึ้นตลอดทั้งการพัฒนา รุ่นที่ 7 internodes ยังคงสูงกว่าน้ำตาลซูโครสอัตราส่วนน้ำตาลทั้งหมดจนสิ้นสุดระยะเวลาการสุ่มตัวอย่างที่ เราสรุปได้ว่าการเลือกเกิดขึ้นอีกสำหรับเนื้อหาน้ำตาลซูโครสในอ้อยมีการเปลี่ยนแปลงการจัดสรร photosynthate จากการเติบโตที่จะจัดเก็บข้อมูลภายในปล้อง นี่คืออาจจะเป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงในการควบคุมการเผาผลาญน้ำตาลซูโครสภายในปล้องที่เป็น

Results (Thai) 3:

โดยเนื้อหาเป็นหนึ่งในองค์ประกอบหลัก ( อ้อยอ้อยลูกผสมที่ใช้ในการเลือกพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ spp . ) พันธุ์ใหม่ ตรวจสอบว่าการเจริญเติบโตและปริมาณน้ำตาลที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงโดย 6 รอบของการเกิดซ้ำสำหรับซูโครส 5 พันธุ์จากรุ่นแรก ( ออกจาก 2467 1933 ) เปรียบเทียบกับ 5 พันธุ์จากรุ่นที่เจ็ด ( ปล่อยตัวจาก 2546 ถึง 2550 )ในเดือนกรกฎาคม 2006 และ 2007 เราตั้ง 20 ต้นต่อแปลงและเครื่องหมายบนปล้องที่เพิ่งเริ่มต้น elongate . เราก็เก็บสายหนึ่งต่อแปลงรายสัปดาห์รายปักษ์ในช่วงเวลา 12 สัปดาห์ เราวัดความยาวก้านปล้องจำนวนและความยาว น้ำหนัก น้ำหนักสด ปริมาณน้ำแห้ง และปริมาณน้ำตาลของเครื่องหมายปล้อง .ดอกจากรุ่น 7 พันธุ์สูง และมีปล้องมากกว่านั้นจากรุ่น 1 พันธุ์ เครื่องหมายปล้องพันธุ์รุ่น 7 และรุ่นที่ 1 มีอัตราการยืดตัวที่คล้ายคลึงกันในระหว่างการพัฒนาในวัยเด็กแต่การจบเร็วในรุ่น 7 พันธุ์ที่ปล้องของรุ่น 7 พันธุ์สั้นเมื่อเต็มยาวกว่าของรุ่น 1 พันธุ์ ปล้องสั้นเหล่านี้ได้ลดน้ำหนักสด น้ำหนักแห้ง แต่ที่คล้ายกัน เป็นอีกรุ่นที่ 1 ปล้อง . ปริมาณน้ำก็ลดลงเร็วกว่าในรุ่น 7 รุ่น 1 ปล้อง .รุ่น 7 ปล้อง มีปริมาณน้ำตาล และซูโครส อีกทั้งการพัฒนา รุ่น 7 ปล้องยังคงเป็นน้ำตาลซูโครสสูง : ปริมาณน้ำตาลต่อจนจบการศึกษา . เราสรุปได้ว่า การเกิดซ้ำสำหรับซูโครสเนื้อหาในอ้อยมีการเปลี่ยนแปลงการจัดสรร photosynthate จากการเจริญเติบโตเพื่อกระเป๋าภายในปล้อง .นี้อาจจะเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในการควบคุมการเผาผลาญน้ำตาลทรายภายในปล้อง .