Third, rather than entirely specify

Third, rather than entirely specifying the turbulent magnetic
fields, one can perform direct numerical simulations to compute
solutions to the magnetohydrodynamic equations, while the testparticle
trajectories are still integrated as in the previous method.
Such computations (see, e.g., Beresnyak et al. 2011; Spanier &
Wisniewski 2011; Wisniewski et al. 2012) do not require assumptions
regarding the turbulence spectrum that is seen by the
energetic particles. They are, however, limited regarding the extent
of the inertial range of the turbulence spectrum, owing to
computational constraints. In the present study we, therefore, restrict
ourselves to the first and second approaches.

Results (Thai) 1:

ที่สาม แทนที่จะระบุทั้งหมดปั่นป่วนแม่เหล็กฟิลด์ หนึ่งสามารถทำการจำลองเชิงตัวเลขโดยตรงในการคำนวณวิธีแก้สมการ magnetohydrodynamic ในขณะ testparticleยังคงรวมวิถีการในวิธีการก่อนหน้านี้ประมวลผลดังกล่าว (ดู เช่น Beresnyak et al. 2011 Spanier &Wisniewski 2011 Wisniewski et al. 2012) ไม่จำเป็นต้องมีสมมติฐานเกี่ยวกับสเปกตรัมความปั่นป่วนที่เห็นโดยการอนุภาคที่มีพลัง พวกเขาจะ อย่างไรก็ตาม จำกัดเกี่ยวกับขอบเขตของช่วงแรงของสเปกตรัมความปั่นป่วน เนื่องจากข้อจำกัดที่คำนวณ ในการศึกษา เรา ดังนั้น จำกัดตนเองกับวิธีแรก และสอง

Results (Thai) 2:

ประการที่สามมากกว่าระบุสิ้นเชิงแม่เหล็กปั่นป่วน
สาขาหนึ่งสามารถดำเนินการจำลองเชิงตัวเลขโดยตรงในการคำนวณ
การแก้สมการ magnetohydrodynamic ขณะ testparticle
ไบร์ทยังคงแบบบูรณาการในขณะที่วิธีการก่อนหน้า.
การคำนวณดังกล่าว (ดูเช่น Beresnyak et al. 2011 ; & Spanier
Wisniewski 2011 Wisniewski et al, 2012) ไม่จำเป็นต้องมีสมมติฐาน.
เกี่ยวกับคลื่นความถี่วุ่นวายที่มองเห็นได้ด้วย
อนุภาคพลังงาน พวกเขามี แต่ จำกัด เกี่ยวกับขอบเขต
ของช่วงเฉื่อยของคลื่นความวุ่นวายเนื่องจาก
ข้อ จำกัด ของการคำนวณ ในการศึกษาปัจจุบันเราจึง จำกัด
ตัวเองให้แนวทางที่หนึ่งและสอง

Results (Thai) 3:

สาม มากกว่าการป่วนแม่เหล็กทั้งหมดเขตข้อมูลหนึ่งสามารถทำการจำลองเชิงตัวเลขโดยตรงการคํานวณแก้สมการ magnetohydrodynamic ในขณะที่ testparticleวิถียังรวมในวิธีการเดิมเช่นการคำนวณ ( ดู เช่น beresnyak et al . 2011 ; สแปนเยอร์ &วิสเนฟสกี้ 2011 ; วิสเนฟสกี้ et al . 2012 ) ไม่ต้องใช้สมมติฐานเกี่ยวกับความวุ่นวายสเปกตรัมที่เห็นโดยอนุภาคพลังงาน พวกเขามี แต่ในขอบเขตที่จำกัดในช่วงความวุ่นวายเฉื่อยของสเปกตรัม , เนื่องจากข้อจำกัดในการคำนวณ ในการศึกษาครั้งนี้เราจึง จำกัดตัวเรากับวิธีแรกและสอง